ნაღვლის სადინრების დაავადებების მკურნალობა

ბილიარული ტრაქტის დაავადებების მკურნალობა

ბილიარული ტრაქტის დაავადებების მკურნალობა იგეგმება მულტიდისციპლინარული მიდგომით. მთავარი მიზანია ნაღვლის ნაკადის აღდგენა, გართულებების რისკის შემცირება და ღვიძლის ფუნქციის შენარჩუნება.

ბილიარული ტრაქტი არის თხელი არხების კომპლექსური სისტემა, რომელიც ნაღველს ღვიძლიდან წვრილ ნაწლავში ატარებს. ამ სადინარების ჯანსაღი ფუნქციონირება გადამწყვეტია საჭმლის მონელებისა და ღვიძლის ჯანმრთელობისთვის. ბილიარული ტრაქტის დაავადებები შეიძლება მოიცავდეს ობსტრუქციებს, ანთებას, სტრიქტურებსა და სიმსივნეებს, რამაც შეიძლება ხელი შეუშალოს ნაღვლის ნაკადს და გამოიწვიოს სიყვითლე, მუცლის ტკივილი, ქავილი და ინფექციები.

რა არის ბილიარული ტრაქტის დაავადებები?

ბილიარული ტრაქტის დაავადებები ძირითადად იყოფა ორ კატეგორიად: კეთილთვისებიანი და ავთვისებიანი. კეთილთვისებიანი მდგომარეობები მოიცავს ნაღვლის სადინარების ობსტრუქციებს ქვების გამო, ანთებით სტრიქტურებს, პირველად ბილიარულ ქოლანგიტს და სკლეროზულ ქოლანგიტს. ავთვისებიანი დაავადებები მოიცავს ნაღვლის სადინარების კიბოს, პანკრეასის თავის კიბოს და სიმსივნეებს, რომლებიც ვრცელდება ახლომდებარე ორგანოებიდან. ამ მდგომარეობებმა შეიძლება გამოიწვიოს ნაღვლის სადინარების შევიწროება ან ბლოკირება და ღვიძლის ფუნქციის დაქვეითება.

ბილიარული ტრაქტის დაავადებების ძირითადი მკურნალობის მეთოდები

მედიკამენტური თერაპია

მკურნალობა შეიძლება მოიცავდეს ანტიბიოტიკებს, ქოლერეტიკულ პრეპარატებს, რომლებიც ზრდის ნაღვლის ნაკადს, და ანალგეტიკებს ინფექციის ჩასახშობად და სიმპტომების შესამსუბუქებლად.

ენდოსკოპიური პროცედურები

ენდოსკოპიური ქვის მოცილება, სტრიქტურების დილატაცია ან სტენტის განთავსება ხშირად პირველი არჩევანის ინტერვენციებია ობსტრუქციებისთვის. ERCP (ენდოსკოპიური რეტროგრადული ქოლანგიოპანკრეატოგრაფია) იყენებს გვერდითა მხედველობის დუოდენოსკოპს, რომელიც გადის საყლაპავის-კუჭის-თორმეტგოჯა ნაწლავის გავლით და ფლუოროსკოპიას ნაღვლისა და პანკრეასის სადინარების ვიზუალიზაციისა და სამკურნალოდ.

ქირურგიული ჩარევები

ლაპაროსკოპიულმა ან ღია ოპერაციებმა (მაგ., ნაღვლის ბუშტის მოცილება, ნაღვლის სადინარის რეკონსტრუქცია) შეიძლება მუდმივად გადაჭრას ანატომიური პრობლემები და შეიძლება საჭირო გახდეს კომპლექსური დაზიანებების დროს.

ღვიძლის ტრანსპლანტაცია

ბილიარული დაავადებებით გამოწვეული შეუქცევადი ღვიძლის უკმარისობის მოწინავე სტადიებში, ღვიძლის ტრანსპლანტაცია შეიძლება ჩაითვალოს სიცოცხლის გადამრჩენ ვარიანტად.

ინტერვენციული რადიოლოგია

ულტრაბგერითი ან ფლუოროსკოპიის გამოყენებით, მინიმალურად ინვაზიური პროცედურები, როგორიცაა პერკუტანული დრენაჟი, ბუშტის დილატაცია ან ლითონის სტენტის განთავსება, ტარდება კანის გავლით ნემსებით ან კათეტერებით. ეს მეთოდები გამოიყენება, როდესაც ენდოსკოპიური წვდომა შეუძლებელია ან ოპერაცია სარისკოა, რაც ხელს უწყობს ნაღვლის ნაკადის აღდგენას და სიყვითლის ან ინფექციის შემცირებას.

ინტერვენციული რადიოლოგია კეთილთვისებიანი ბილიარული ობსტრუქციების დროს

როდესაც ERCP წარუმატებელია ან ანატომიურად შეუძლებელია, ინტერვენციული რადიოლოგია ხდება ძირითადი ალტერნატივა. პერკუტანული ტრანსჰეპატური ქოლანგიოგრაფიის (PTC) მეშვეობით, ნაღვლის სადინარებზე წვდომა მიიღწევა მუცლის კანის გავლით, რაც საშუალებას იძლევა დრენაჟის კათეტერის ან სტენტის განთავსება. ეს მინიმალურად ინვაზიური მეთოდი აუმჯობესებს ცხოვრების ხარისხს და წარმოადგენს ქირურგიულ ალტერნატივას – განსაკუთრებით მაღალი რისკის მქონე პაციენტებში.

ინტერვენციული რადიოლოგიის როლი ავთვისებიანი ბილიარული ობსტრუქციის დროს

ღვიძლის, პანკრეასის, კუჭის ან თორმეტგოჯა ნაწლავის კიბოები – ან მეტასტაზები, რომლებიც აწვება ნაღვლის სადინარებს – შეიძლება დაბლოკოს ნაღვლის ნაკადი, რამაც გამოიწვიოს მისი დაგროვება ღვიძლში და სისხლში მოხვედრა, რაც იწვევს სიყვითლეს. სიყვითლემ შეიძლება შეაფერხოს კიბოს მკურნალობა, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც ბილირუბინის დონე ქიმიოთერაპიისთვის უსაფრთხო ზღურბლებს აღემატება.

ქირურგიული ვარიანტები ხშირად არ არის მიზანშეწონილი თანმხლები დაავადებების გამო. გასტროენტეროლოგებმა შეიძლება სცადონ დრენაჟი ERCP-ის საშუალებით პირის ღრუდან. ალტერნატიულად, ინტერვენციული რადიოლოგია გვთავაზობს პერკუტანულ ტექნიკას – ნაღვლის სადინარებზე პირდაპირ ღვიძლის გავლით წვდომას და სახელმძღვანელო მავთულების, კათეტერების ან სტენტების გამოყენებას ობსტრუქციის მოსახსნელად და ბილირუბინის დონის შესამცირებლად, რაც ქიმიოთერაპიის გაგრძელების საშუალებას იძლევა.

რა ხდება ბილიარული ობსტრუქციის მკურნალობამდე და მის შემდეგ?

მკურნალობამდე აუცილებელია პაციენტის ზოგადი მდგომარეობის, ღვიძლის ფუნქციის და ინფექციის ნიშნების საფუძვლიანი შეფასება. პროცედურები ტარდება სტერილურ პირობებში ადგილობრივი ანესთეზიით, გამოსახულების ხელსაწყოების, როგორიცაა ულტრაბგერითი და ფლუოროსკოპია, კონტროლით. პროცედურის შემდგომი მოვლა მოიცავს დრენაჟის კათეტერების მონიტორინგს, ინფექციების პრევენციას და სტენტების ღია მდგომარეობის უზრუნველყოფას. სისხლდენის, ინფექციის ან ბლოკირების ნებისმიერი ნიშანი მჭიდროდ კონტროლდება. მულტიდისციპლინარული მიდგომა აუცილებელია მკურნალობის მთელი პროცესის განმავლობაში.

ხშირად დასმული კითხვები ნაღვლის სადინარის ობსტრუქციის შესახებ

1. რა არის ნაღვლის სადინარის ობსტრუქცია?

ეს არის ნაღვლის სადინარების ბლოკირება ან შევიწროება, რაც ხელს უშლის ნაღვლის ნორმალურ დინებას.

2. რა არის ბილიარული ტრაქტის დაავადებები?

ძირითადი მდგომარეობები მოიცავს ნაღვლის კენჭებს, ანთებას, სტრიქტურებს, პირველად ბილიარულ ქოლანგიტს, სკლეროზულ ქოლანგიტს და კიბოებს.

3. როგორ მკურნალობენ კეთილთვისებიან ნაღვლის სადინარის ობსტრუქციებს?

პლასტიკური სტენტები თავსდება ERCP-ის საშუალებით; თუ წარუმატებელია, გამოიყენება ინტერვენციული რადიოლოგიის მეთოდები.

4. რა როლი აქვს ინტერვენციულ რადიოლოგიას ავთვისებიანი ობსტრუქციების დროს?

ობსტრუქცია მოიხსნება პერკუტანული დრენაჟითა და ლითონის სტენტის განთავსებით, რაც აუმჯობესებს ცხოვრების ხარისხს.

5. რა არის პერკუტანული ტრანსჰეპატური ქოლანგიოგრაფია (PTC)?

მინიმალურად ინვაზიური პროცედურა, რომლის დროსაც ნაღვლის სადინარებზე წვდომა ხდება მუცლის კანის გავლით დრენაჟის ან სტენტების განთავსების მიზნით.

6. რატომ გამოიყენება ნაღვლის სადინარის სტენტები?

ისინი ღიად ინარჩუნებენ ობსტრუქციულ არეალს და საშუალებას აძლევენ ნაღველს იდინოს.

7. არის თუ არა ინტერვენციული რადიოლოგიის პროცედურები სარისკო?

ისინი დაბალ რისკს ატარებენ, მაგრამ გართულებები, როგორიცაა სისხლდენა, ინფექცია ან სტენტის ბლოკირება, უნდა მოხდეს მონიტორინგი.

8. როგორ იმართება შემდგომი მოვლა მკურნალობის შემდეგ?

ტარდება რეგულარული კლინიკური და გამოსახულებითი დაკვირვებები სტენტის გამავლობისა და ინფექციის რისკის შესაფასებლად.

9. როდის არის ქირურგია სასურველი?

ქირურგია განიხილება, როდესაც ინტერვენციული მეთოდები არასაკმარისია ან შეუსაბამოა.

10. რა ღირს ნაღვლის სადინარის ობსტრუქციის მკურნალობა?

ხარჯები განსხვავდება მკურნალობის მეთოდის, საავადმყოფოს ადგილმდებარეობისა და დაზღვევის სტატუსის მიხედვით; დეტალური ინფორმაცია უნდა მიიღოთ ჯანდაცვის პროვაიდერებისგან.

წყაროები

  • ბიოტექნოლოგიის ინფორმაციის ეროვნული ცენტრი (NCBI) (National Center for Biotechnology Information (NCBI))
  • ღვიძლის დაავადებების შემსწავლელი ამერიკული ასოციაცია (AASLD) (American Association for the Study of Liver Diseases (AASLD))
  • ღვიძლის შემსწავლელი ევროპული ასოციაცია (EASL) (European Association for the Study of the Liver (EASL))
  • Medscape
  • გასტროენტეროლოგიის ბრიტანული საზოგადოება (BSG) (British Society of Gastroenterology (BSG))
  • კლივლენდის კლინიკა (Cleveland Clinic)
  • მაიოს კლინიკა (Mayo Clinic)
  • ჩრდილოეთ ამერიკის რადიოლოგიის საზოგადოება (RSNA) (Radiology Society of North America (RSNA))